به گزارش ندای اصفهان، در ادامه شرح دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان، به قلم حجت الاسلام حسین میرزایی (استاد اخلاق و نماینده مجلس شورای اسلامی) به علاقه مندان و مخاطبین تقدیم می شود.
(برای دریافت شرح دعاهای قبلی اینجا را کلیک کنید)
***
دعای روز پنجم
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
ترجمه: خدایا مرا در این روز از توبه و استغفار کنندگان قرار ده و از بندگان صالح مطیع خود مقرر فرما و هم در این روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده، به حق لطف و رأفتت ای مهربان ترین مهربانان عالم.
شرح فراز اول دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان
«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِینَ»
خدایا مرا در این روز از توبه و استغفار کنندگان قرار ده
شرح:
خداوند متعال برای زندگی بندگانش در مملکتش قوانین و مقرراتی را قرار داده است و بندگان لازم است بر طبق این قوانین زندگی نمایند. اما گاهی از این مقررات تخلف می نمایند و این تخلف از روی جهل، شقاوت نفس، عمد و سهو رخ می دهد. پس از انجام تخلف بنده ممکن است به عصیانش ادامه دهد و در نهایت مجازات شود و در مملکت خداوند روزگار دشواری را بگذراند و ممکن است که بخواهد از مسیر غلطش باز گردد و به عصیانش خاتمه دهد، اگر چه همین بازگشت هم برای بنده خوب است اما در قبال نافرمانی گذشته دو راه کلی وجود دارد: یکی مجازات شدن و دیگری طلب عفو و بخشش.
اگر قرار باشد که مجازات شود به تناسب جرمی که مرتکب شده عذاب خواهد دید، اما بنده می تواند برای رهایی از مجازات ذکر شده از خدای متعال طلب عفو و بخشش کند که در صورت حقیقی بودن این طلب بخشش، خداوند متعال بدون مجازات و عذاب از لغزش بنده می گذرد و بنده به مسیر زندگی امن و راحتش در مملکت خداوند ادامه می دهد.
بنده درخواست می کند که خداوند متعال او را در این روز از جمله آمرزش طلبان حقیقی قرار دهد.
که اگر این درخواست درباره او اجابت شود برکاتی شامل حال او خواهد شد از جمله:
۱. قلب او غبارروبی می شود (میزان الحکمه حدیث ١۵١٢۶).
۲. گناهان او پاک می شود (میزان الحکمه حدیث ١۵٠٨٢).
۳. درهای بلا بر روی او بسته می شود (میزان الحکمه حدیث ١۵٠٨٣).
۴. به بهترین دعاها دست می یابد (میزان الحکمه حدیث ١۵٠٨۵).
ه. استغفار در نامه عمل او مانند نور می درخشد (میزان الحکمه حدیث ١۵٠٩٠).
۶. به بهترین توسل دست می یابد (میزان الحکمه حدیث ١۵٠٩۵).
۷. غم و اندوهش کاهش می یابد (میزان الحکمه حدیث ١۵٠٩٨).
۸. روزی او افزایش می یابد (میزان الحکمه حدیث ١۵١٢١).
۹. به بهترین عبادت ها دست می یابد (میزان الحکمه حدیث ١۵٠٨۶).
لازم به ذکر است که استغفار می بایست به همراه ترک گناه و پشیمانی از آن باشد وگرنه این استغفار جز ریشخند به پروردگار متعال و گناه تازه، چیزی نخواهد بود.
شرح فراز دوم دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان
«وَ اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ الْقَانِتِینَ»
و از بندگان صالح مطیع خود مقرر فرما
شرح:
واژه «عبد» به یکی از سه جهت برکسی اطلاق می شود؛ یکی به جهت خلق و ایجاد، دوم به جهت عبادت و خدمت، و سوم به جهت صحت بیع کسی (مفردات راغب / ص ۵۴٢). از آنجا که خداوند متعال ایجاد کننده همه موجودات عالم از جمله انسان هاست بنابراین همه انسان ها بنده خداوند هستند و اصطلاح عرفی و رایجی که در آن تنها انسان های خوب را بنده می دانند به جهت دوم از جهات سه گانه ای است که در بالا ذکر شد. بنابراین به اعتبار اینکه خداوند همه انسان ها را خلق فرموده همه انسان ها بنده خدا هستند، لکن بعضی از آنها صالح و بعضی طالح.
«صلاح» ضد «فساد» است و در اکثر کاربردها درباره اعمال به کار می رود. اگر خداوند صلاح بنده ای را بخواهد آنگاه یا فساد درونی او را بر طرف می کند و یا امور او را اصلاح می گرداند (مفردات راغب / ص ۴٩٠) و اگر بنده ای دائم کارهای شایسته انجام دهد، شایستگی صفت او خواهد شد و در زمره صالحین قرار خواهد گرفت.
«قنوت» به معنای اطاعت به همراه خضوع است (مفردات راغب / ص ۶٨۴) و اگر کسی دائم اطاعت به همراه خضوع داشته باشد، رفته رفته قنوت صفت او خواهد شد و از قانتین می گردد.
بنابراین در این فراز دعا از خداوند متعال خواسته شده که دعا کننده را جزء بندگان شایسته ای قرار دهد که فساد را در درون و اعمال آنها بر طرف ساخته و نیز کارهای آنها اطاعت به همراه خضوع است، به طوریکه جزء صفات آنها قرار گرفته باشد.
اما اگر این درباره کسی اجابت شود برکاتی به دست می آورد که از جمله آن است:
۱. غنیمت زیرکان را بدست خواهد آورد (میزان الحکمه حدیث ١١٢۶٢).
۲. پناهگاهی استوار به دست می آورد (میزان الحکمه حدیث ١١٢۶٣).
۳. محکم ترین رشته و سبب را به دست می آورد (میزان الحکمه حدیث ١١٢۶۴).
۴. خشم پروردگار را فرو می نشاند (میزان الحکمه حدیث ١١٢۶۶).
ه. دارای عزت تنگ دستان می شود (میزان الحکمه حدیث ١١٢۶٧).
۶. سزاوارترین مردم به رحمت خدا می شود (میزان الحکمه حدیث ١١٢۶٨).
۷. کلید هر درستی و مایه اصلاح هرگونه تباهی را در اختیار می گیرد (میزان الحکمه حدیث ۱۱۲۷۰).
۸. بخت و اقبال به او روی می آورد (میزان الحکمه حدیث ۱۲۷۱).
۹. رستگاری و سعادت برای او حاصل می شود (میزان الحکمه حدیث ۱۱۲۷۲).
۱۰. نفس را گرامی داشته است (میزان الحکمه حدیث ۱۱۲۸۰).
۱۱. به آنچه نزد خداست دست می یابد (میزان الحکمه حدیث ۱۱۲۸۳).
۱۲. از خشم و نا خشنودی مخلوق پروایی به دل راه نمی دهد (میزان الحکمه حدیث ١١٢٨۵).
شرح فراز سوم دعای روز پنجم ماه مبارک رمضان
«و اجْعَلْنِی فِیهِ مِنْ أَوْلِیَائِکَ الْمُقَرَّبِینَ بِرَأْفَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین»
و هم در این روز مرا از دوستان مقرب درگاه خود قرار ده، به حق لطف و رأفتت ای مهربان ترین مهربانان عالم.
شرح:
هرگاه دو شئ به گونه ای باشد که چیزی بین آنها فاصله نیندازد آن دو نسبت به هم ولی هستند. به همین خاطر دوستان را اولیاء گویند و نیز به کسی که امور سرپرستی کسی را به عهده می گیرد ولی می گویند (مفردات راغب / ص ٨٨۵). در این فراز دعا بنده می خواهد که از اولیاء خداوند قرار گیرد تا بین او و خداوند فاصله ای نباشد و سرپرستی امورش را خداوند متعال به دست بگیرد.
همچنین مقربان کسانی هستند که صاحب دو سبقتند (سوره واقعه آیات ۱۰ و ۱۱)؛ یکی سبقت در خیرات و نیکی ها (سوره بقره/ آیه ١۴٨) و دیگری سبقت به سوی مغفرت پروردگار (سوره حدید/ آیه ۲۱).
اگر این فراز از دعا در حق دعا کننده مستجاب به قبول شود، برکاتی نصیب او می شود که به پاره ای از آنها اشاره می گردد:
۱. هیچ خوفی برای آنها نیست (سوره یونس آیه ۶٢).
۲. هیچ حزن و اندوهی برای آنها نیست (سوره یونس آیه ۶٢).
۳. اعتماد کردن در هر کاری به خداوند متعال (میزان الحکمه حدیث ٢٢٨۵٢).
۴. بواسطه خدا از هر چیزی بی نیاز شدن (همان).
ه. در هر چیزی به خداوند نیازمند شدن (همان).
۶. از حرام های الهی باز ایستادن (میزان الحکمه حدیث ٢٢٨۵١).
۷. مرگ پیش چشم او قرار می گیرد (میزان الحکمه حدیث ٢٢٨۴٣).
۸. آرزو پشت سر او می رود (میزان الحکمه حدیث ٢٢٨۴٣).
۹. خاموشی آنها ذکر خداوند است (میزان الحکمه حدیث ۲۲۸۳۹).
۱۰. نگاهشان عبرت است (همان).
۱۱. سخنانشان حکمت است (همان).
۱۲. راه رفتن آنها بین مردم مایه برکت است (همان).
۱۳. هر که ایشان را ببیند به یاد خداوند متعال افتد (میزان الحکمه حدیث ۲۲۸۳۸).
١۴. بیش از همه مردم به یاد خدا هستند (میزان الحکمه حدیث ۲۲۸۳۲).
۱۵. در شکرگزاری بیش از همه مردم مداومت می ورزند (همان).
١۶. بر بلای خداوند بیش از همه مردم شکیبایی می ورزند (همان).
۱۷. در راه خدا به یکدیگر محبت می ورزند (میزان الحکمه حدیث ۲۲۸۳۱).
۱۸. به باطن دنیا می نگرند در حالی که دیگر مردم به ظاهر چشم دارند (میزان الحکمه حدیث ۲۲۸۳۰).
۱۹. به آینده و فرجام دنیا مشغولند در حالی که دیگر مردم به نقد و امروز سرگرمند (همان).
۲۰. دشمن چیزی هستند که مردم دنیا طلب با آن در سازشند (همان).
۲۱. دوستدار چیزی هستند که مردم با آن دشمنی می ورزند (همان).
۲۲. آنچه را دیگران از دنیا زیاد و با ارزش می شمارند اندک و حقیر می بینند (همان).
۲۳. آنچه را از دنیا که می دانند به زودی آنان را ترک خواهد کرد، ترک می کنند (همان).
انتهای پیام/